استاندارد حسابداری شماره 14 – نحوه ارائه دارایی های جاری و بدهی های جاری

استاندارد حسابداری شماره 14
فهرست محتوا

ارائه جداگانه دارایی های جاری و بدهی های جاری در ترازنامه از جمله اطلاعات مفیدی است که میتواند در تحلیل وضعیت مالی واحد تجاری برای استفاده کنندگان صورت های مالی کاربردی باشد. در مقالات قبلی استنداردهای حسابداری ایران را بررسی کردیم. در این مقاله به بررسی استاندارد حسابداری شماره 14 می‌پردازیم. استاندارد حسابداری شماره 14 برای ارائه دارایی های جاری و بدهی های جاری در ترازنامه بکار گرفته میشود.

دیدگاه‌های مختلف در مورد دارایی های جاری و بدهی های جاری

از نظر برخی افراد ، برای ارائه یک معیار تقریبی از نقدینگی واحد تجاری ، یعنی نداشتن مشکل مالی در انجام فعالیت های روزمره، دارایی ها و بدهی ها را طبقه بندی میکنیم.  همچنین برخی دیگر این طبقه بندی را به عنوان ابزاری نگاه میکنند که آن حصه از منابع و تعهدات واحد تجاری که گردش مستمر دارد را تشخیص میدهد. این اهداف با یکدیگر ناسازگار است چراکه طبقه بندی دارایی ها و بدهی ها به جاری و غیر جاری،امکان تسویه یا نقد شدن آنها به سنجش نقدینگی مربوط است. اما مصرف یا تسویه آنها در راستای ایجاد درآمد طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری به اقلام در گردش مربوط میشود.

چرخه عملیاتی یک واحد تجاری معمولا متوسط فاصله زمانی میان تحصیل موادی که وارد چرخه عملیات میشود و تبدیل نهایی آنها به وجه نقد است.

دارایی های جاری در استاندارد حسابداری شماره 14

در بررسی استاندارد حسابداری شماره 14، یکی از مواردی که باید بررسی گردد، دارایی‌های جاری می‌باشد.

هنگامی یک دارایی به عنوان یک دارایی جاری طبقه بندی میشود که:

  1. طی یک چرخه عملیاتی یک واحد تجاری یا ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه هرکدام طولانی تر است،فروخته یا مصرف شود یا به وجه نقد یا دارایی دیگری که نقد شدن آن آسان تر است تبدیل شود.
  2. نامحدود بودن استفاده از وجه نقد یا معادل آن وجه.

نمونه اقلامی که در دسته دارایی جاری طبقه بندی میشوند:

  1. مانده حساب های بانکی و وجوه نقد به جز مواردی که محدودیت داشتن در مصرف آنها مانع از استفاده این اقلام در عملیات جاری شود.
  2. حصه جاری حسابها و اسناد دریافتنی تجاری و غیر تجاری
  3. موجودی کالا،مواد و کار در جریان پیشرفت پیمانهایی که بلند مدت هستند
  4. سهام سازمانها و شرکت ها،اوراق مشارکت و سایر اوراق بهاداری که به آسانی قابل نقد شدن میباشند.
  5. پیش پرداخت های خرید دارایی های جاری
  6. پیش پرداخت های هزینه های جاری

بدهی های جاری

بدهی که موعد پرداختش یکسال یا کمتر باشد و از محل دارایی های جاری قابل پرداخت باشد گفته میشود که شامل:

  1. اسناد پرداختنی تجاری
  2. حساب های پرداختنی تجاری
  3. پیش دریافت درآمد
  4. مالیات پرداختنی
  5. حقوق و دستمزد پرداختنی
  6.  و …

محدودیت های تفکیک اقلام جاری و غیر جاری

تمامی واحد های تجاری به استثنای موارد ذکر شده در بند 7 ، باید با رعایت الزامات درج شده در بند های 11 الی 18 ، دارایی های جاری و بدهی های جاری را به عنوان طبقاتی جداگانه در ترازنامه منعکس کنند.

طبقه بندی بعضی اقلام دارایی و بدهی برای آن گروه از واحد های تجاری که در ارتباط با نحوه طبقه بندی و ارائه دارایی ها و بدهی ها مشمول استاندارد های حسابداری خاص یا مفاد قوانین آمره مشخص است همچنین آن گروه از واحد های تجاری که چرخه عملیاتی آنها نامشخص یا خیلی طولانی باشد ، الزامی نیست.

نحوه ارائه در صورت های مالی

  • در ترازنامه جمع کل دارایی های جاری و بدهی های جاری باید نشان داده شود.
  • مبلغ یک دارایی جاری یا بدهی جاری نباید از بدهی جاری یا دارایی جاری دیگر کم شود، فقط به شرط آنکه شرایط تهاتر داراییها و بدهیها مندرج در استاندارد حسابداری شماره 1 با عنوان نحوه ارائه صورتهای مالی برقرار باشد.

در صورتی که در مورد هریک از استانداردهای حسابداری نیاز به مشاوره دارید، موسسه حسابداری و شرکت حسابداری مشاورین تهران و شرکا آماده است که به صورت رایگان به شما مشاوره دهد. با ما تماس بگیرید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Search

عضویت در خبرنامه ایمیلی

خبرنامه

آخرین ارسالات

واتساپ
تماس با ما