هر آنچه که باید در مورد حسابداری شرکت بازرگانی بدانید

در دنیای پرتغییر تجارت، حسابداری نقشی محوری ایفا می کند، به ویژه برای شرکت های بازرگانی که تراکنش های مالی مکرر و پیچیده هستند. در این مقاله، ما به عنوان شرکت حسابداری مشاورین تهران و شرکا نکات ظریف حسابداری شرکت‌ بازرگانی را بررسی می‌کنیم و جنبه‌های ضروری را که صاحبان مشاغل و متخصصان مالی باید بدانند، پوشش می‌دهیم.

مقدمه ای بر حسابداری شرکت بازرگانی

شرکت های بازرگانی به خرید و فروش کالا می پردازند و حسابداری خود را منحصر به فرد می کنند. این شامل ثبت دقیق موجودی، فروش و خرید است. محور حسابداری شرکت های بازرگانی نه تنها در ترازنامه ها و صورت سود و زیان بلکه در درک نبض حرکات موجودی، فروش و خرید نهفته است.  از مدیریت انواع مختلف موجودی تا دست و پنجه نرم کردن با تفاوت های ظریف شناسایی درآمد، مقدمه حسابداری شرکت بازرگانی را تشکیل داده است. .

اهمیت ثبت دقیق

ثبت دقیق اطلاعات مالی به عنوان پایه اساسی که کل ساختار مالی کسب و کار بر آن استوار است عمل می کند. هر معامله، خواه خرید کالا، فروش به مشتری یا هر تعامل مالی دیگری باشد، تاثیری در سوابق شرکت به جا می گذارد. این سوابق که به دقت نگهداری می شوند و به طور منظم به روز می شوند، نه تنها مبنایی برای انطباق با استانداردهای حسابداری را تشکیل می دهند، بلکه به عنوان قطب نمایی برای تصمیم گیری استراتژیک عمل می کنند. ثبت دقیق سوابق تضمین می‌کند که صورت‌های مالی بازنمایی صادقانه از واقعیت اقتصادی شرکت است، شفافیت را تقویت می‌کند و اعتماد را در بین ذینفعان ایجاد می‌کند. فراتر از انطباق و شفافیت، سوابق دقیق به ابزاری ارزشمند برای پیش‌بینی، بودجه‌بندی و شناسایی حوزه‌های بهبود عملیاتی تبدیل می‌شوند.

روش های ارزش گذاری موجودی انبار

در حوزه حسابداری شرکت های بازرگانی، انتخاب روش ارزشیابی موجودی انبار و بهای تمام شده مناسب، یک تصمیم استراتژیک است که به طور قابل توجهی بر صورت های مالی، سودآوری و بدهی های مالیاتی تأثیر می گذارد. سه روش اصلی – LIFO (آخرین ورود، اولین خروج)، FIFO (اولین ورود، اولین خروج)، و میانگین وزنی – هر کدام رویکردهای مجزایی در ارزش گذاری موجودی کالا ارائه می دهند.

LIFO (آخرین ورود، اولین خروج): LIFO فرض می کند که آخرین موجودی به دست آمده اولین موجودی است که فروخته می شود. در دوره های تورم، LIFO می تواند مزایای مالیاتی داشته باشد زیرا هزینه های بالاتری را به کالاهای فروخته شده نسبت می دهد و درآمد مشمول مالیات را کاهش می دهد. با این حال، این روش ممکن است به طور دقیق جریان واقعی کالاها را منعکس نکند و می‌تواند منجر به کاهش ارزش موجودی نهایی در دوره‌های تورمی شود.

FIFO (اولین ورود،اولین خروج): در مقابل، FIFO فرض می کند که قدیمی ترین اقلام موجودی ابتدا فروخته می شود. این روش اغلب جریان فیزیکی کالاها را منعکس می کند و نمایش واقعی تری از هزینه ها در دوره های تورم ارائه می دهد. اگرچه ممکن است مزایای مالیاتی مشابه LIFO نداشته باشد، FIFO به طور کلی با ترتیب واقعی فروش کالاها هماهنگی بیشتری دارد.

میانگین وزنی: روش میانگین موزون میانگین بهای تمام شده تمام واحدهای موجودی را محاسبه می کند. هم هزینه و هم مقدار کالاهای موجود برای فروش را در نظر می گیرد. با تقسیم هزینه کل بر مقدار کل، میانگین موزون هزینه هر واحد تعیین می شود. این روش ساده است و اغلب برای سادگی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، ممکن است در انعکاس هزینه های خاص مرتبط با اقلام موجودی تکی دقیق نباشد. ولی این روش بیش از همه مورد تایید سازمان امور مالیاتی می باشد.

برای شرکت های بازرگانی ضروری است که گزینه های خود را با در نظر گرفتن تأثیر بر گزارشگری مالی، تعهدات مالیاتی و استراتژی کلی کسب و کار به دقت ارزیابی کنند. روش انتخاب شده نه تنها بر درآمد شرکت تأثیر می گذارد، بلکه بر توانایی آن برای انطباق با شرایط متغیر بازار و اتخاذ تصمیمات مالی آگاهانه نیز تأثیر می گذارد.

انواع قراردادها و نحوه ارسال کالا در شرکت های بازرگانی

یکی از مواردی که نقش محوری در تعریف شرایط و مسئولیت های بین خریداران و فروشندگان در دنیای بازرگانی بین المللی ایفا می کنند در قراردادهای بازرگانی است. این توافقنامه ها عناصر مهمی مانند شناسایی درآمد، نقطه انتقال ریسک، مسئولیت های حمل و نقل و هزینه های مرتبط را دیکته می کنند. در اینجا نگاه کلی به انواع قراردادهای بازرگانی میکنیم:

FOB (Free On Board):

بررسی اجمالی: FOB به معنای آن است که فروشنده مسئولیت خود را با تحویل کالا در کشتی تعیین شده در بندر مشخص انجام می دهد.

کاربرد: FOB که معمولاً در معاملات حمل و نقل دریایی استفاده می شود، تمایزات واضحی را در مورد زمان انتقال ریسک و مالکیت از فروشنده به خریدار ایجاد می کند.

CIF (Cost, Insurance, and Freight):

بررسی اجمالی: CIF شامل بهای تمام شده کالا، بیمه و حمل و نقل در قیمت فروش است. فروشنده مسئولیت تحویل کالا به بندر مقصد را بر عهده دارد.

کاربرد: CIF اغلب زمانی استفاده می‌شود که خریدار ترجیح می‌دهد فروشنده فرآیند حمل و نقل، از جمله بیمه و ارائه راه‌حل انتقال کالا را مدیریت کند.

 EXW (Ex Works):

بررسی اجمالی: در یک قرارداد EXW، مسئولیت فروشنده زمانی پایان می یابد که کالا را در محل خود به خریدار تحویل دهد.. خریدار تمام هزینه های بعدی را تقبل می کند.

قابلیت اجرا: EXW زمانی مناسب است که خریدار حداکثر کنترل را بر فرآیند حمل و نقل بخواهد و مسئولیت و هزینه را از محل فروشنده بپذیرد.

DDP (Delivered Duty Paid):

بررسی اجمالی: DDP به این معنی است که فروشنده مسئول تحویل کالا به محل خریدار است و کلیه هزینه ها از جمله عوارض گمرکی و مالیات را پوشش می دهد.

قابلیت اجرا: DDP برای خریدارانی که می‌خواهند فرآیندی بدون دردسر داشته باشند، سودمند است و فروشنده تمام جنبه‌های لجستیکی و مالی را تا زمانی که کالا به محل خریدار برسد، انجام می‌دهد.

DAT (Delivered at Terminal):

بررسی اجمالی: در یک قرارداد DAT، فروشنده مسئول تحویل کالا به پایانه مشخص شده در بندر مقصد است و خریدار از آن نقطه به بعد مسئولیت را بر عهده می گیرد.

قابلیت اجرا: زمانی مناسب است که هر دو طرف خواهان تعیین مشخصی از مسئولیت‌ها باشند و خریدار پس از رسیدن کالا به پایانه تعیین‌شده، کنترل را در دست بگیرد.

DAP (Delivered at Place):

بررسی اجمالی: DAP شامل تحویل کالا توسط فروشنده به مکان مورد توافق می شود، اما برخلاف DAT، لزوماً شامل پایانه ای خاصی در مقصد نمی شود.

قابلیت اجرا: DAP انعطاف پذیری را ارائه می دهد و زمانی قابل اجرا است که خریدار بخواهد کالا را به یک مکان خاص مانند انبار یا محل تجاری خود تحویل دهد.

FCA (Free Carrier)

بررسی اجمالی: FCA مسئولیت را تا زمانی که کالا در مکانی مشخص به شرکت حمل کننده تحویل داده شود به عهده فروشنده می گذارد. سپس خریدار مسئولیت باقیمانده سفر را بر عهده می گیرد.

قابلیت اجرا: FCA خیلی جامع است و می تواند در حالت های مختلف حمل و نقل اعمال شود و انعطاف پذیری را برای هر دو طرف فراهم می کند.

درک این نوع قراردادهای تجاری برای مشاغلی که در تجارت بین المللی فعالیت می کنند بسیار مهم است. انتخاب توافق بر توزیع ریسک‌ها، هزینه‌ها و مسئولیت‌ها تأثیر می‌گذارد و بر کارایی و موفقیت کلی معاملات برون مرزی تأثیر می‌گذارد. انتخاب مناسب ترین قرارداد تجاری مستلزم در نظر گرفتن دقیق عواملی مانند تدارکات، تحمل ریسک و سطح مطلوب کنترل برای خریدار و فروشنده است.

نتیجه

شرکت‌های بازرگانی با چالش‌های بی‌شماری مواجه هستند که ناشی از ماهیت پویا فعالیت‌هایشان است. در درجه اول، این شرکتها با پیچیدگی های مدیریت موجودی انبار، تنوع محصولات، دست و پنجه نرم می کنند. افزایش یا کاهش حجم معاملات، به ویژه در فصول اوج یا تغییرات بازاروشناسایی درآمد موانع بزرگ دیگری را ایجاد می کند که اغلب سیستم های حسابداری سنتی را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این، پیچیدگی‌های مربوط به نوسانات مبادله ارز، عوارض گمرکی و مقررات مالیاتی متنوع از دیگر چالش ها است. در این چشم‌انداز، توانایی ایجاد تعادل بین کارایی عملیاتی، پایبندی به مقررات و مدیریت استراتژیک مالی برای موفقیت پایدار شرکت‌های بازرگانی بسیار مهم است.