IFRS 

IFRS استانداردهای گزارشگری مالی بین الملل مترادف واژه International Financial Reporting Standard می باشد، این استاندارد برای تمامی شرکت ها و سازمانهای مشمول در جهان غیرقابل اجتناب می باشد. با اجرای این قانون در دستورالعمل های اجرایی سازمان ها و شرکت های مشمول ناخودآگاه شرکت های رقبا مجبور به اجرای این سیاست ها جهت ارتقای عملکرد خود و ماندن در عرصه ی رقابت با این شرکت ها می باشند.

این استاندارد ها توسط هیئت استانداردهای حسابداری بین المللی تحت نام اختصاری IASB تدوین شده است. در توضیح استانداردهای حسابداری بین الملل باید خاطر نشان کرد که این استانداردها جهت ارتقای روش ثابت حسابداری به منظور حفظ روابط کاری و ارتباط موثر با حسابداری محلی ایجاده شده است. بسیاری از بخش های استانداردهای گزارشگری مالی بین الملل مشتمل بر استانداردهای حسابداری بین الملل می باشد و درحقیقت این استاندارد، نسخه ی بهبود یافته تر استانداردهای حسابداری بین الملل (IASB) می باشد.

نظرات پیرامون IFRS و مواردی که موجب ارتقای این استاندارد شده است

عواملی که باعث بهبود و پویایی این سیستم شده اند اتفاق نظر حسابداران بر همسویی اقتصاد جهانی و IFRS و همچنین نیاز به ثبات در گزارشگرهای مالی و حسابداری میباشد.

از زمانیکه این استاندارد به یک مبنای جهانی مبدل گشته، بیش از صد کشور به این استاندارد پیوسته اند و استاندارد مذکور را مبنایی بر عملکرد خود قرار داده اند که از جمله این کشورها میتوان به مجلس همکاری دولت های خلیج، بخش هایی از کشورهای آسیایی، استرالیا، اتحادیه اروپا و آمریکای لاتین اشاره کرد.

نگاهی بر اجرای IFRS در برخی کشورها

نگاهی بر اجرای IFRS در برخی کشورها مشخص می کند که در اروپا این استانداردها به همان شکل که توسط IASB منتشر شده بود، در سال 2005 تمامی شرکت های جدیدالتاسیس ملزم به اجرای مفاد این استاندارد در امور مالی خود شدند اما در کانادا از سال 2011  GAAP یا همان اصول حسابداری پذیرفته شده ی کانادایی مبنای عمل قرار گرفت. در این هنگام این سیستم در آمریکا در یک روند پویا قرار دارد.

در سال 2007 کمیسیون بورس و اوراق بهادار تصمیمی مبنی بر آنکه بجز شرکت های آمریکایی دیگر کشورها اجازه دارند گزارش های مالی خود را تحت استاندارد های IFRS ارائه دهند اتخاذ نمود و این که این گزارش ها می توانست بدون تطابق با GAAP نیز باشد.

نیاز حسابرسان داخلی به دانستن اینکه IFRS چیست؟

نیاز حسابرسان داخلی به دانستن اینکه IFRS چیست؟ و اشراف بر اصول حسابداری و مالی و آگهی از جدیدترین مسائل و بخشنامه ها و اصول و قوانین این حوزه ها نیازی غیرقابل اجتناب است. عملکرد حسابرسان بر طبق مشترکات دانش این علوم نقش بسزایی در گزارشگری های مالی ایفا می کند. پس وقتی یک استاندارد قابل توجه و متشکل از دو سیستم مالی و حسابداری ایجاد می شود حیطه کاری حسابرسان همه تحت تاثیر این امر قرار خواهد گرفت تا در نقشه راهی که برای آینده شرکت ترسیم میکنند بتوانند نقش بسزایی داشته باشند.

تمایزات IFRS با GAAP

بنا بر آنکه استاندارد های گزارشگری مالی بین الملل مبتنی بر اصول هستند در مقایسه با GAAP جزئیات کمتری را ارائه می دهد. مورد دیگر آنکه IFRS نیاز به تفسیر و اظهار نظر حسابداران خبره دارد زیرا در مقایسه باGAAP راهنمایی کمتری را نشان می دهد.

از جمله تفاوت های اساسی بین این دو استاندارد، تغییرات در شناخت قواعد درآمدهای حاصله شرکت ها و همچنین هزینه های تحقیق و توسعه است. از تفاوت های تکنیکی دیگر این استاندارد ها، مسئولیت حسابرس داخلی در فرایند IFRS است.

نقش حسابرسان داخلی در پیاده سازی IFRS

برای اجرا سازی طرح های جدید نیازمند مدیریت در این فرآیند و تامین منابع مالی و زمان و منابع انسانی می باشید تا یک طرح (استاندارد گزارشگری مالی بین الملل) به شیوه ای مطلوب ارائه شود. از آنجایی که حسابرسان داخلی نقش مهمی در فرآیند اداره محیط داخلی سازمان ها دارند در نتیجه می توانند در مدیریت و اجرای IFRS هم کمک های قابل ملاحظه ای کنند. حسابرسان برای اطمینان از آنکه این طرح به طور دقیق و موثر طراحی و پیاده سازی و مدیریت می شود، طراحی و اجرای آن را در سازمان عهده دار می باشند و همچنین ارزیابی های لازم پس از آن را هم انجام می دهند. قبل از اجرای استانداردهای گزارشگری مالی بین الملل در سازمان، محیطی را شبیه سازی میکنند تا درجه آمادگی سازمان برای اجرای این استاندارد ها را بسنجند و همچنین بررسی طرح های مدیریت و… را انجام میدهند. این بررسی ها قبل از اجرای یک پروژه منجر به شناخت نقاط ضعف و در نتیجه موجب عملکرد بهتر و موفقیت آمیزتر سازمانها در این زمینه خواهد شد.

مرحله فوق بررسی های پیش از انجام یک طرح را بیان می کند

حال در این مرحله به جریان انتقال (اجرا) می پردازیم؛ این عمل بیان می دارد که حسابرسان داخلی باید پیوسته ارتباط خود را با حسابداران خارجی حفظ نمایند و با همکاری یکدیگر، فرآیندها، سیستم ها و کنترل هایی را که از این موضوع متاثر می شوند را شناسایی کنند، سپس به مستند سازی داده های به دست آمده و به روز رسانی آن ها اقدام کنند تا اطمینان از وجود مناسب و موثر برای اجرای استاندراد IFRS و همچنین اطمینان از تعدیل و تنظیم این فرآیند حاصل شود. پس از اجرا حسابرسان این تضمین را به مدیران می دهند که این استاندارد ها مطابق با پیش بینی ها و پیش فرض های لازم اجرا شده اند و گزارش های مالی جدید براساس این سیستم تهیه و تنظیم شده اند و سپس اعتبار سنجی این فرآیند در درازمدت نقش بسزایی در تمامی ابعاد سازمان خواهد گذاشت که از جمله صورتهای مالی را طبق IFRS انجام می دهند. برای این اعتبارسنجی باید قسمت های پرریسک بررسی شوند. بخش های تحت تاثیر این امر علاوه بر بخش حسابداری بخشهایی نظیر کنترل های داخلی، فروش و R&B (تحقیق و توسعه) می باشند. برای پیاده سازی این استاندارد ها مدیران و خصوصا مدیران حسابداری موظف به آموزش دیدن در این حیطه و حضور موثر در فرآیند پیاده سازی آن می باشند تا بعدا بتوانند اگر بنا شد مدیر مالی شرکتی شوند، به تمامی این قواعد اشراف و تسلط لازم داشته باشند. با نظر بر آنکه گفتیم حسابرسان نقش عمده ای در فرآیند پیاده سازی IFRS ایفا می کنند این پیاده سازی IFRS ملزم به داشتن یک سری دانش است که ممکن است حسابرسان چندان به آن مباحث تسلط نداشته باشند، نتیجه آن که مدیران مالی باید آمادگی آموزش دادن به این حسابرسان را داشته باشند که این امر نیازمند تخصیص زمان و منابع می باشد.

تاثیر در کسب و کار و برنامه ریزی برای حسابرسان داخلی از دیگر مواردی است که در این بخش به آن می پردازیم

کار حسابداران همسو و هماهنگ با این استانداردها باید صورت بگیرد، باتوجه به موارد گفته شده دریافتیم که حسابرسان داخلی نقش موثری در اجرای این استاندارد ها در سازمان ها دارند. با تغییر در بخش های حسابداری درنتیجه بخشهای حسابرسی یک سازمان دچار تغییراتی می شود چون بخش حسابرسی بسیار متاثر از سایر بخش های یک سازمان است که خود این بخش هم تاثیر زیادی بر ساختار کنترل های داخلی یک سازمان می گذارد. چنانچه شرکتی بخواهد این استاندارد را در فرآیند کاری خود بگنجاند در تمامی فرآیند های مالی آن شرکت از جمله فرآیندهایی که موجب ثبت معاملاتی خاص می شوند تاثیر میگذارد. همانطور که اشاره شد حسابرسان مسئول بازبینی عملکرد این استاندارد در شرکت ها هستند که رسیدگی به ریسک را هم در بر می گرفت اما این بازبینی و بازرسی بسته به نوع صنعت ممکن است تفاوت هایی داشته باشد با بازبینی در صنایع دیگر.

حوزه هایی که توسط حسابرسان بررسی می شوند شامل:

• هزینه های تحقیق و توسعه:    

این اطلاعات از طریق پرسش و پاسخ از پرسنل حاصل می آید و به طور گسترده تعریف ظرفیت عادی و اندازه گیری موجودی ها، تعیین موجودی های املاک، کارخانه و تجهیزات و تمایز بین مراحل تحقیق و توسعه را در بر میگیرد.

• ارتباط با بازار:

وقتی که در کارهای مالی یک سری استاندارد اضافه یا جایگزین استانداردهای قبل می شوند تبعا اطلاعات مالی هم دچار تغییراتی می شوند و همچنین تغییر بنیادی در جهت حسابداری ارزش منصفانه، تاثیر بر صورت های مالی پیش از این و شاخص های کلیدی عملکرد را ممکن است تغییر دهد.

• حقوقی:

این بخش هنگامی که بخش حسابداری میخواهد قراردادهایی را بنویسد بر موثر واقع شدن IFRS بر این قراردادها نظارت خواهد کرد.

• خزانه:

خزانه یک شرکت به طور کامل با حسابداری سروکار دارد پس برای دستیابی مستمر بر این امر باید تحت سیستم IFRS قرار بگیرد.

• منابع انسانی:

در این سیستم باید یک سری محاسبات نظیر تسهیم شود، دادن پاداش به پرسنل، امتیازهای اختیار خرید و فروش تعدیل شوند تا بی ثباتی IFRS در این زمینه تحت پوشش واقع شود.

• مالیات:

بخشهای مالیاتی باید به طور مقرونی به بخش حسابداری عمل نمایند تا تاثیر IFRS را بر ساختارهای مالی اجرا شده بررسی کنند.

• بازاریابی و فروش:

تعیین ارزش خالص قابل تحقق موجودی ها و بررسی قرارداد های فروش برای کسب درآمد و مشتقات از مواردی است که در این حوزه تحت تاثیر قرار می گیرند.

سایر حوزه هایی که باید توسط حسابرسان داخلی درنظر گرفته شود، علاوه بر مستند سازی داده ها و بررسی ریسک های تقلب دست بردن در صورت های مالی به دلیل کمبود تخصص، تاثیر زبان گزارشگری کسب و کار از دیگر مواردی است که باید بدان توجه شود. کشورهایی نظیر هلند، نیوزلند، استرالیا و سنگاپور این فرآیند را به همراه زبان گزارشکری کسب و کار به شیوه موثری اجرا میکنند که این موجب گسترش مبنای عملکرد و عمل کردن فراتر از اصول حسابداری پذیرفته شده کانادایی می شود. در سال 2008 کمیسیون بورس اوراق بهادار شرکت های آمریکایی را ملزم به استفاده از داده های تعاملی برای اطلاعات مالی کرد.

مزایای استفاده از XBRL:

1. روابط بین GAAP و IFRS را به صراحت بیان می دارد
2. روابط قابل استفاده مجدد بین GAAP و IFRS را بیان می کند
3. نقاط اشتراک و افتراق GAAP و IFRS را به شرکت ها و سرمایه گزاران عرضه می کند
4. دسترسی های لازم جهت تجزیه و تحلیل دقیق اطلاعات در سطح معامله برای تبدیل به گزارشی مبنی بر IFRS  فراهم می کند.
5. شرکت ها را در ارائه صورت وضعیت هایی مبنی بر IFRS  توانمند مینماید تا در چهارچوب یک فرآیند کنترل شده و خودکار در این زمینه گام بردارند.
6. اطلاعات به دست آمده بیش از آنچه که مورد نیاز است هستند و این امر موجب می شود که سرمایه گزاران بدانند یک رقم مربوط به GAAP یا IFRS  است.

نتیجه

با توجه به تغییر اصول ها و رویه ها در طی زمان های مختلف برای بهینه کردن بازده و کارآیی عملیات یک سازمان شرکت ها و سازمان ها کم کم به سمت قوانین جدید سوق داده می شوند و تبعا رقبا هم باید به این نظام های جدید برای ماندن در عرصه رقابت بپیوندند. آنگونه که از متن مشخص است IFRS جدا از نظام مالی و واحدهای مالی و عملیات مالی نمی باشد و مدیران مالی، حسابرسان و حسابداران نقش بالقوه ای را در اجرای این استاندارد ایفا میکنند.

واحد های کسب و کار نیاز به دست آوردن این اطلاعات از طریق موسسه حسابداری دارند و برخی از شرکت ها با توجه به ساختار درونی حاکم بر شرکتشان ترجیح میدهند این امور را شرکت حسابداری دیگری با عقد قراردادهایی برایشان انجام دهند.

البته که این استانداردها در کشورهای جهان سوم دیرتر مورد توجه و استفاده قرار میگیرند ولی هر آنچه که موجب گام های محکم در رسیدن به اهداف سازمان ها شود، موجب افزایش درآمد سازمان می شود و هدف تمامی شرکت ها افزایش سود آوری و حداکثر سازی سود صاحبان سهام است پس با عنایت بر این مسائل چه بهتر که خود را با سیستم های مالی قدرتمند جهانی همسو کنیم.

برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید

نوشته شده توسط :  مشاورین تهران و شرکا

جستجوهای مرتبط با ما : شرکت حسابداری، موسسه حسابداری، خدمات حسابداری، مشاوره مالی، خدمات مالیاتی